Musta on tullu heikko ja heikkona aion pysyäkin, ainakin jonkin aikaa. Se on mulle terveellistä, mutta ympäristölle vähemmän. Aion nimittäin olla hankala, negatiivinen ja mariseva.

Ärsyttää, että mä joudun huolehtimaan itsestäni sataprosenttisesti aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina, aina,aina, aina, aina,aina, aina, aina, siis aina.

"Älä unohda sateenvarjoa! Muista mitä reittiä tänne tultiin, älä nyt tiputa sitä avainta, laita se taskuun. Lopeta juominen pariks tunniks, ota kahvia, että selviit. Sitten loppuyö tiukkista. Viini nukuttaa, muista se. Älä vaan sulje silmiäsi! Varo koskettamasta ton hepun käsivartta, ettei se innostu, äläkä ainakaan nukahda! Mitä kello on? Puolen tunnin kuluttua lähtee eka dösä, älä myöhästy siitä..."

Hohhoijaa. Urakka suoritettu. Nyt mä voin vihdoin nukahtaa. Mutta, se ei oo kivaa yksin! :( (Vaikkakin kivempaa, kuin epämääräiseen paikkaan, epämääräiseen seuraan sammuminen.)